Syre-stinkskabe - NL - Flipbook - Side 14
WAT ZIJN STERKE EN ZWAKKE ZUREN?
Sterke en zwakke zuren worden gedefinieerd aan de
hand van hun vermogen om te dissociëren (ioniseren) in
een waterige oplossing, dat wil zeggen hoe volledig ze
hun protonen (H⁺ionen) in water afgeven.
STERKE ZUREN
- Definitie: Een sterk zuur is een zuur dat volledig dissocieert in water. Dit betekent dat wanneer een sterk
zuur wordt opgelost in water, bijna alle zure moleculen
het H⁺ ion loslaten, wat resulteert in een hoge concentratie van H⁺ ionen in de oplossing.
- Voorbeelden van sterke zuren: zoutzuur (HCl), zwavelzuur (H₂SO₄), salpeterzuur (HNO₃), perchloorzuur
(HClO₄).
ZWAKKE ZUREN
- Definitie: Een zwak zuur is een zuur dat slechts gedeeltelijk dissocieert in water. In een oplossing van
een zwak zuur laat slechts een klein deel van de zure
moleculen het H⁺ ion los, wat betekent dat er een
lagere concentratie H⁺ ionen is in vergelijking met een
sterk zuur.
- Voorbeelden van zwakke zuren: Azijnzuur (CH₃COOH),
Mierenzuur (HCOOH), Citroenzuur (C₆H₈O₇).
14 | Zystm 2025
BELANGRIJKSTE VERSCHILLEN
- Ontbinding: Sterke zuren dissociëren volledig, terwijl
zwakke zuren slechts gedeeltelijk dissociëren.
- pH: Een oplossing van een sterk zuur zal een lagere
pH-waarde hebben (zuurder) dan een oplossing van
een zwak zuur bij dezelfde concentratie.
- Zuursterkte: Dit wordt vaak gekwantificeerd met behulp van de dissociatieconstante van zuren (K2) . Sterke zuren hebben zeer hoge K-waarden, terwijl zwakke
zuren lagere K-waarden hebben.
